‘The Wild Goose’ is de naam van onze huisband, verbonden aan woonhuis Ganzenvlucht. De naam betekent: De wilde gans, een passende naam voor een band die is gevestigd in Gendt. In de polder zijn gedurende de zomerperiode veel ganzen te zien.
De Gent, is een mannetjesgans.
Bij ons woonhuis hebben we een repetitieruimte en alle spullen die we nodig hebben om te kunnen zingen en spelen. We hebben met het huis de zanginstallatie kunnen kopen en daarmee zijn we zelfvoorzienend. Onze band bestaat nu uit 7 leden:
Zang: Wilma, Lisanne en Normen Piano en zang: Rachna (begeleider), Basgitaar: Herman de Jong (staflid), Drums: Dimitri Rijs Gitaar en zang; Rogier Jurcka (teamleider). Wilma woont niet bij ZorgWiel maar zit ook in onze band. Zij is een oude bekende en doet weer lekker met ons mee.
Een band waar bewoners en medewerkers samen muziek maken. We repeteren om de week op de donderdagmiddag. Herman doet zo vaak als hij kan mee met de repetitie.
Zondag 20 oktober hadden we ons eerste grote optreden buiten het huis in een mooie zaal. Rogier was benaderd vanuit zijn netwerk, er viel een muziekgezelschap uit. Er ontstond een gat in het culturele programma van Bronlaak (Oploo).
Een mooi moment voor een debuut op een groter podium en kijken of we ruim een uur de bewoners daar kunnen vermaken. We brachten die middag een repertoire van Engelse en Nederlandstalige liedjes, allemaal in de pop (rock) sfeer ten gehore: Claudia de Breij, Lionel Richie, Van Dik Hout, Blöf, Crowded House en de meer klassieke rock en roll, zoals Proud Mary en Johnny B. Goode.
Natuurlijk ga je niet zomaar het podium op. Er moet een hoop gebeuren en voorbereid worden: bepalen hoeveel en welke liedjes we het beste of het liefste willen gaan spelen. Ieder bandlid mocht zijn voorkeuren opgeven, daarbij ook kijken hoeveel energie het kost om het lied van kop tot staart goed te kunnen spelen. Setlijst af, dan repeteren! Oefenen: op de kleine dingen letten tot het goed gaat en het er lekker in zit. Een extra avondrepetitie ingelast om uiteindelijk zo ver te zijn.
Dan heb je vervoer nodig: wie kunnen er rijden? En wie kan ter plaatste luisteren of het geluid wel mooi in balans is: niet te hard, de zang niet te zacht? Ouders van ons woonhuis waren bereid om met hun bus met laadruimte te rijden en om ter plaatse te helpen met licht, geluid en allerlei andere dingen, zoals het maken van mooie foto’s.
Dan was het natuurlijk zaak dat iedereen zijn teksten heeft en op volgorde, om lekker vlot te kunnen spelen. Wie gaat er wat zeggen of aankondigen. Ook dat is belangrijk om een klein beetje af te spreken. Je merkt wel dat het een hele ‘operatie’ is om met een band ergens op te treden.
Zondag 20 oktober was het dan zover. De spullen stonden in de muziekruimte ingepakt klaar. Met z’n allen sjouwen en daarna een klein uur in de auto en de bus. Vervolgens spullen naar binnen en op de plek zetten, aansluiten, geluid goed afstellen (soundchecken) en een paar liedjes spelen om te acclimatiseren.
Daarna nog samen eten en dan om 14.45 uur klaar zitten en wachten. De zaal gaat open, mensen stromen binnen en wij wachten ergens achteraf in een ruimte. Totdat we dan om 15.00 uur worden aangekondigd. We betreden het podium. We worden warm onthaald en we spelen onze liedjes.
Tijdens één van de laatste, swingende liedjes nodigt Dimitri iedereen die wil uit om te komen dansen.
Dat gebeurt dan ook tijdens Johnny B. Goode.
De zaal staat op zijn kop, mensen gaan lekker uit hun bol. Al met al een heel geslaagd avontuur.
Een mooie ontmoeting tussen ZorgWiel en Bronlaak. Mooie ervaringen en op naar de volgende stap in onze ontwikkeling als The Wild Goose Band. Het wordt waarschijnlijk een terugkerend onderdeel in het culturele programma van Bronlaak. Bronlaak bedankt, Pam en Jan bedankt voor jullie hulp, ouders en medebewoners die er waren bedankt voor jullie support!